کتاب کاغذی همه ی آنان از خدایان بودند - رستگاری

نفس طبیعت علف‌های کوتاه دشت را به سمتی شانه می‌کرد و گاهی موج آرامی را به میان آن‌ها می‌انداخت. هوا بوی مرگ و انتقام می‌داد. آزتورگ در بالای بلندی روی اسب نشسته بود و به ارتشش می‌نگریست که گرد قرمز غول سرخ بر آن‌ها نشسته بود. می‌توانست نفس گرم هریک را حس کند. سربازان خیره به پرچم‌های شوم دشمن در جایشان ایستاده بودند. بوی خون از ابرهای سرخ پشت ارتش دشمن به مشام می‌رسید. آزتورگ نفسی گرفت و بلند فریاد زد: «امروز روز انتقام از دشمن است؛ روزی که ما دوباره بر خاک خودمان حکمرانی خواهیم کرد و در صلح و صفا و آزادی در کنار یکدیگر خواهیم زیست. امروز آن روزی است که دست کثیف دشمن از جان ما کوتاه خواهد شد. با کمک شما که ستون‌های این خاک هستید، فردای روشن را برای خود به ارمغان خواهیم آورد. امروز روز مرگ و خون است؛ امروز روز جان دادن است؛ امروز روز کشتن و جان گرفتن است؛ امروز آینده را رقم خواهیم زد؛ امروز روزی نیست که بشود خاموش ماند و ترسید؛ امروز روز شجاعت است. خود را صاحب هاگوت بدانید و برای مالتان پیکار کنید. بعدازاین تمام خاک‌ها را به زیر سلطه خود درمی‌آوریم. همانند گذشته باقدرت خواهیم بود.»

آزتورگ دستش را بالا برد. بلافاصله صدای بوق جنگ به گوش رسید که از درون شاخ بزرگی بیرون می‌آمد. ناگهان هزاران تیر سبک‌بال خروشان از کمان جستند و ابری تیره را بر بالای سر سربازان دشمن به وجود آوردند. آزتورگ زیر لب گفت: «همه خواهید مرد. خاکم را به دست می‌آورم و انتقام خواهم گرفت. این شروع است. شروع به تسخیر درآوردن تمام خاک‌ها، مطیع کردن انسان و حیوان و موجودات. خواهم کشت، خواهم درید و خواهم ساخت.»